4.เหยื่อที่ทำจากขน หรือจะเรียกโดยรวมว่าเหยื่อฟลายก็ได้ เหยื่อพวกนี้โดยมากจะทำจากขนของสัตว์ปีก ขนและหนังของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเช่น ใช้ ขนกวางหรือหนังกระต่าย แต่บางทีก็ใช้ใยสังเคราะห์มาเป็นส่วนประกอบอยู่บ้าง โดยมากจะเป็นเหยื่อที่นักตกปลาสร้างขึ้นเอง การทำเหยื่อพวกนี้จะว่าไปก็ไม่ยาก เพียงแต่นักตกปลาต้องมั่นศึกษารูปแบบของเหยื่อ เท่าที่เห็นมาส่วนใหญ่นักตกปลาในต่างประเทศจะมีหลอดดูดแบบปั๊มสูญญากาศ เพื่อดูดเอาอาหารที่อยู่ในทางเดินอาหารของปลาที่ตกได้ออกมาดูว่า ปลาในพื้นที่นั้นๆกินอะไรเป็นอาหาร
เหยื่อแบบนี้มีพื้นที่ใช้งานกว้างขวาง คือ ใช้ได้ตั้งแต่ต้นน้ำ ทะเลสาบ เขื่อน ไปจนถึงทะเล ใช้ตกปลาได้ตั้งแต่ปลาที่ตัวไม่ถึงขีด เช่นพวกปลาเทร้า ปลาชาร์ ที่อยู่ทางต้นน้ำ ไปจนถึงปลาขนาดใหญ่อย่างปลากระโทงร่มในทะเลกว้าง แต่เนื่องจากว่าเหยื่อพวกนี้มีน้ำหนักเบามาก ดังนั้นการส่งเหยื่อออกจึงจำเป็นต้องใช้สายเบ็ดที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อใช้กับเหยื่อประเภทนี้ ที่เรียกกันว่าสายฟลาย แล้วเพื่อให้เหมาะสม คันเบ็ดและรอกเก็บสายก็ต้องเป็นชุดอุปกรณ์ที่ถูกสร้างมาเพื่อการใช้เหยื่อฟลายนี้ด้วย แต่บางทีนักตกปลาก็สามารถประยุกต์เอาเหยื่อฟลายนี้ไปพ่วงเข้ากับเหยื่อปลอมอื่นๆก็มีให้เห็นอยู่เหมือนกัน
เหยื่อฟลายเอง ก็แบ่งแยกออกไปได้หลายรูปแบบอีกเช่นกัน แต่ในที่นี่จะขอจำแนกจากต้นแบบที่เหยื่อเลียนลักษณะมาก็แล้วกัน
เหยื่อตัวโม่ง เหยื่อแบบนี้โดยมากมักใช้ในแหล่งน้ำไหล ในเมืองนอกใช้ได้ผลดีกับ ปลาเทร้าเล็กๆ หรือปลาชาร์ ตัวโม่งเป็นตัวอ่อนของแมลงมีปีก อยู่ในช่วงวัยก่อนตัวโตเต็มวัย เป็นแหล่งอาหารที่สำคัญของปลาในท้องน้ำมากๆ (โปรดติดตามตอนต่อไป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น